Als de NASA met een satelliet naar water op de maan kan zoeken, waarom deze technologie dan niet gebruiken om lekken op het distributienet op te sporen? VIVAQUA heeft het uitgetest.
Het principe is eenvoudig: een geïntegreerd apparaat in een satelliet die 630 km boven ons hoofd zweeft, scant de grond tot 2 meter diep en meet zijn elektrische weerstand, die verschilt als de grond doordrenkt is met water.
De cel Opsporing Lekken van VIVAQUA baseert zich op de ontvangen informatie om, met behulp van de gebruikelijke apparatuur, de lekken precies te lokaliseren. In amper vier dagen ontdekte VIVAQUA zo veertien lekken over een afstand van 6,8 km. Met de klassieke methode zou dit meer dan een maand hebben geduurd …
Deze test maakt deel uit van het strategische project van VIVAQUA om de niet-gefactureerde watervolumes tegen 2024 terug te brengen tot 10 % van de totale productie.